چسباندن روکش دندان با چسب قطره ای

روکش دندان یکی از روش های زیبایی دندان است که با پوشاندن سطح دندان با یک لایه نازک از مواد مختلف، شکل، رنگ و ظاهر دندان را بهبود می بخشد. روکش دندان می تواند از جنس پرسلن، کامپوزیت، زیرکونیا یا سرامیک باشد و با استفاده از چسب های خاص دندانپزشکی به دندان چسبیده می شود. اما گاهی اوقات ممکن است روکش دندان از دندان جدا شده و نیاز به چسباندن مجدد داشته باشد. در این مواقع برخی افراد به جای مراجعه به دندانپزشک، از چسب های قطره ای که برای چسباندن اشیاء مختلف به کار می روند، استفاده می کنند.

اما آیا این کار درست و بی خطر است؟ در این مقاله به بررسی استفاده از چسب قطره ای جهت چسباندن روکش دندان و عوارض آن، انواع چسب های مخصوص روکش دندان، عواملی که باعث افتادن روکش دندان می پردازیم.

چسباندن روکش دندان با چسب قطره ای: راه حلی موقت یا خطرناک؟

چسب قطره ای یک نوع چسب سیانواکریلات است که با تماس با رطوبت سریع خشک می شود و قدرت چسبندگی بالایی دارد. این چسب برای چسباندن اشیاء شکسته مانند شیشه، چوب، پلاستیک، فلز و غیره به کار می رود. برخی افراد از این چسب برای چسباندن روکش دندان به دندان خود استفاده می کنند. این کار ممکن است به نظر راه حلی موقت و سریع برای حل مشکل روکش دندان بیاید، اما در واقع خطرات و عوارض جدی ای را به دنبال دارد.

عوارض چسباندن روکش دندان با چسب قطره ای

• آسیب به بافت های دهانی: چسب قطره ای مواد شیمیایی تند و آسیب رسانی دارد که می تواند بافت های دهانی مانند لثه، زبان، لب و دیواره دهان را سوزانده و التهاب، تحریک، خونریزی و زخم ایجاد کند. این بافت ها ممکن است عفونت گرفته و بدبو شوند.
• آسیب به دندان: چسب قطره ای ممکن است با دندان تماس پیدا کند و باعث شود که دندان خشک و ترک بخورد. این چسب می تواند باعث شود که دندان از داخل فاسد شده و عفونت گرفته و دردناک شود. همچنین این چسب ممکن است باعث شود که رنگ دندان تغییر کند و دندان زشت و کدر شود.
• آسیب به روکش دندان: چسب قطره ای ممکن است با روکش دندان تماس پیدا کند و باعث شود که روکش دندان شکسته و ترک بخورد. این چسب می تواند باعث شود که روکش دندان از داخل فاسد شده و عفونت گرفته و بدبو شود. همچنین این چسب ممکن است باعث شود که رنگ روکش دندان تغییر کند و روکش دندان زشت و کدر شود.
• سختی در جدا کردن روکش دندان: چسب قطره ای قدرت چسبندگی بسیار بالایی دارد و ممکن است باعث شود که روکش دندان به دندان یا بافت های دهانی بچسبد و جدا نشود. این موضوع ممکن است باعث شود که دندانپزشک نتواند روکش دندان را با روش های معمول جدا کند و نیاز به انجام عمل جراحی باشد.

انواع چسب های مخصوص چسباندن روکش دندان

چسب های دندانپزشکی مخصوص روکش دندان چسب هایی هستند که برای چسباندن روکش دندان به دندان طراحی شده اند و مواد شیمیایی مناسب و ایمنی دارند. این چسب ها می توانند بر اساس نوع روکش دندان، نوع دندان، نوع چسبندگی و نوع فعال شدن تقسیم بندی شوند. برخی از انواع این چسب ها عبارتند از:

چسباندن روکش دندان یک روش مهم در زمینه‌ی ایمپلنتولوژی و زیبایی دندان‌ها است. در ادامه، انواع مختلف روش‌های چسباندن روکش دندان را ذکر می‌کنم:

1. چسباندن با استفاده از چسب دندانی (Dental Cement): در این روش، یک نوع چسب دندانی مخصوص برای چسباندن روکش به دندان استفاده می‌شود. این چسب‌ها عمدتاً از موادی مانند رزین‌های آکریلیک یا چسب‌های متالواکریلات تشکیل شده‌اند.
2. چسباندن با استفاده از آدژسیو (Adhesive Bonding): در این روش، از یک ماده چسبنده خاص به نام آدژسیو برای ایجاد اتصال بین روکش و سطح دندان استفاده می‌شود. این روش معمولاً برای روکش‌های سرامیکی و پلیمری استفاده می‌شود.
3. چسباندن با استفاده از تکنیک سمان‌کاری (Cementation Technique): در برخی موارد، روکش دندان با استفاده از تکنیک سمان‌کاری نصب می‌شود. این روش شامل استفاده از سمان‌های خاصی است که پس از قرار گرفتن روکش به دندان، با تاثیر حرارت یا نور UV سخت می‌شوند.
4. استفاده از تکنیک پروتکلین (Protocolin Technique): این روش به استفاده از ماده‌ای به نام پروتکلین برای چسباندن روکش دندان می‌پردازد. این ماده معمولاً از مواد آکریلیک و اپوکسی تشکیل شده است.

• چسب های زینک فسفاتی: این چسب ها از مواد زینک فسفاتی تشکیل شده اند و برای چسباندن روکش های فلزی و سرامیکی به دندان مناسب هستند. این چسب ها با تماس با آب فعال می شوند و قدرت چسبندگی پایینی دارند.
• چسب های گلاس آینومری: این چسب ها از مواد گلاس آینومری تشکیل شده اند و برای چسباندن روکش های فلزی و سرامیکی به دندان مناسب هستند. این چسب ها با تماس با آب فعال می شوند و قدرت چسبندگی متوسطی دارند. این چسب ها از جمله چسب های دندانپزشکی مدرن هستند و مزایایی مانند آزاد سازی فلوراید، مقاومت در برابر حرارت و رطوبت و همخوانی با رنگ دندان دارند.

این چسب ها را می توان در داروخانه ها یا فروشگاه های مرتبط با محصولات دندانپزشکی خریداری کرد و با رعایت دستورالعمل های مربوطه از آنها استفاده کرد. البته بهتر است قبل از استفاده از این چسب ها، نظر دندانپزشک خود را بپرسید و از کیفیت و ایمنی آنها مطمئن شوید.

چه عواملی باعث افتادن روکش دندان می شوند؟

روکش دندان یک روش زیبایی دندان است که با چسباندن یک لایه نازک از مواد مختلف به سطح دندان، شکل، رنگ و ظاهر دندان را بهبود می بخشد. اما گاهی اوقات ممکن است روکش دندان از دندان جدا شده و نیاز به چسباندن مجدد داشته باشد. برخی از عواملی که می توانند باعث افتادن روکش دندان شوند عبارتند از:

• کیفیت پایین روکش دندان یا چسب: اگر روکش دندان یا چسب دندانپزشکی از مواد پایین کیفیت و ضعیف تشکیل شده باشند، ممکن است باعث شوند که روکش دندان شکسته، ترک بخورد یا از دندان جدا شود. بنابراین، بهتر است از روکش دندان و چسب دندانپزشکی با کیفیت و معتبر استفاده کنید.
• فشار بیش از حد بر روی روکش دندان: اگر شما بر روی روکش دندان خود فشار بیش از حد وارد کنید، ممکن است باعث شوید که روکش دندان از دندان جدا شود.
  • ضربه به دندان: اگر شما به دلیل سقوط، تصادف، ورزش یا هر علت دیگری ضربه ای به دندان خود بخورید، ممکن است باعث شوید که روکش دندان شکسته یا از دندان جدا شود. بنابراین، بهتر است در مواقع خطرناک از محافظ دندان استفاده کنید یا دندان خود را محافظت کنید.
• عدم تطابق روکش دندان با دندان: اگر روکش دندان با دندان شما تطابق نداشته باشد، ممکن است باعث شوید که روکش دندان از دندان جدا شود. برخی از عواملی که می توانند باعث عدم تطابق روکش دندان با دندان شوند عبارتند از:
  • اندازه نامناسب روکش دندان: اگر روکش دندان بزرگتر یا کوچکتر از دندان شما باشد، ممکن است باعث شوید که روکش دندان از دندان جدا شود. بنابراین، بهتر است روکش دندان را با اندازه دقیق دندان شما ساخته و نصب کنید.
  • شکل نامناسب روکش دندان: اگر روکش دندان شکل منحنی، برآمده، فرورفته یا ناهموار داشته باشد، ممکن است باعث شوید که روکش دندان از دندان جدا شود.